“Kanker is lijdzaam, passief. Je doet nu iets actiefs.” “Het is een andere manier naar kijken naar iets wat heel zwaar is.” “Game is heel laagdrempelig, je kunt massa genereren en een andere doelgroep bereiken.” Deze citaten komen van mensen die het ChangeGamers team hadden uitgenodigd voor een eerste co-creatie sessie in het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis . Met een groep van tien mensen, allen geraakt door borstkanker, persoonlijk of in hun directe omgeving, bespraken we aan de hand van verschillende oefeningen hoe zij tegen het idee van een game voor kankeronderzoek aankijken. Wanneer zouden ze spelen, wat kan het toevoegen, of mogelijk zelfs oplossen vanuit hun perspectief gezien?
Het doel van de ChangeGamers is om de game samen met deze doelgroep van (ex-)patiënten en hun naasten te ontwikkelen. Het moet resoneren en iets toevoegen, niet alleen voor het onderzoek, maar zeker ook voor de gemeenschap van spelers. Wederkerigheid is een belangrijk speerpunt van de game, alleen samen bereiken we impact. In deze blog doen we een kort verslag van de belangrijkste uitkomsten van deze sessie. Een uitgebreide analyse hebben we uitgevoerd in samenwerking met een team van het ontwerpbureau Greenberry .
Emoties
De co-creatie sessie maakt direct duidelijk dat er veel emotie schuilgaat achter het onderwerp game voor kankeronderzoek. Een deelnemer zegt hierover: “Hoe je reageert bij de diagnose is heel bepalend of je een spel voor kankeronderzoek prettig vindt en of je juist meer wil leren over de cellen. Lezen wat een tumor is bijvoorbeeld heeft mij ontzettend veel rust gegeven. Ik heb de diagnose als heel eenzaam ervaren, ik was niet in paniek of bang. Ik denk dat het gros niet op deze informatie zitten te wachten, die zitten in een vaste spiraal van angst.”
Aan de andere kant vertelt een deelnemer dat zij juist enorm behoefte heeft dat de angst er meer vanaf gaat, niet alleen bij de patiënt, maar ook bij haar omgeving. “Mensen gingen mij uit de weg als ze mij op straat zagen lopen, alleen omdat ik die ziekte had.” In haar ogen werkt taal misschien niet altijd om dingen uit te leggen, en zou juist een visueel spel kunnen helpen om beter te begrijpen wat kanker is en het daardoor meer bespreekbaard te maken.
Top 5 redenen om te spelen
Meer algemeen kwamen de emoties, eenzaamheid, machteloosheid en angst regelmatig terug. En juist om die reden werd de game als een uniek kanaal gezien. Als iets actiefs, iets anders, iets wat je samen kunt doen, als iets waar we allemaal van kunnen leren en vooral iets waarmee we een groot probleem kunnen oplossen, namelijk het gebrek aan pathologen en daardoor het gebrek aan data om algoritmes te trainen. Samen impact maken is voor de meerderheid de belangrijkste reden om deel te nemen. Dit is de top 5:
- Bijdrage leveren aan kankeronderzoek
- Ik wil weten van de impact van mij en andere betrokkenen is (door te spelen en dit zien binnen de game)
- Vertrouwen in afzender van het initiatief (o.a. wordt breed gedragen, heeft autoriteit, is onafhankelijk)
- Samenwerking tussen wetenschap en burgers bevorderen.
- Bijdrage leveren aan transparante en toegankelijke kennis over kankercellen
Waarom zou je blijven spelen?
Vervolgens hebben we de groep ook gevraagd waarom ze zouden blijven spelen. Dit verschilt net van het voorgaande rijtje omdat hier meer wederkerigheid in zit: wat krijg ik er als speler voor terug. Deels zit dit in het leren spelen, in het ontvangen van informatie en vooral dat het spelen loont. Dus wederom impact en dat deze continu wordt vergroot. Dit is de top 5:
- Op de hoogte gehouden worden over ontwikkelingen over kankeronderzoek & op de hoogte gehouden worden van ontwikkelingen en voortgang van het project
- Bijdrage leveren aan kankeronderzoek en deze bijdrage zien groeien (groei van het initiatief)
- Informatie krijgen over cellen en kanker
- Vertrouwen in afzender van het initiatief (o.a. wordt breed gedragen, heeft autoriteit, is onafhankelijk)
- Ik wil weten van de impact van mij andere betrokkenen is (door te spelen en binnen de game)
3 concepten ontwikkelen
Tijdens de co-creatie sessie hebben we als laatste ook gesproken hoe de game er dan uit komt te zien. Veel deelnemers hebben het gevoel dat het redelijk serieus mag blijven, wel uitdagend en laagdrempelig, maar niet te speels, aangezien het om een serieus onderwerp gaat. In de woorden van een deelnemer: “Geef mij maar een taakje en ik zorg dat ik deze zo snel mogelijk afrond.” Ook waren er stemmen die juist vinden dat het super aantrekkelijk en verslavend mag worden, zodat de massa bereikt kan worden. “Ik zie een Candy Crush-achtig spel voor me.” Op basis van al deze input werken wij samen met Greenberry de komende weken drie concepten uit die we vervolgens weer zullen testen.
Was er dan helemaal geen kritiek? Uiteraard wel. Er kwam een vraag hoe uniek dit was in de wereld, of spelers wel kwalitatief goede data kunnen leveren, hoe AI precies getraind wordt en hoe secuur dit is, hoe we ervoor gaan zorgen dat het initiatief continu groeit, maar ook of artsen anders omgaan met hun patiënten als dit werkt? Ook deze vragen nemen we mee in de uitwerking van onze concepten.
We zijn de deelnemers dankbaar voor hun tijd en schat aan informatie die ze met ons wilden delen. Deze sessie is het begin van een traject waarbinnen we doorlopend in samenwerking met onze doelgroep de game verder ontwikkelen door soortgelijke co-creatie sessies, game testing, enquetes, hackathons, meelezers en kijkers. Mocht je interesse hebben om een bijdrage te leveren. Je bent zeer welkom. Ook vanuit het perspectief van gaming, geneeskunde of AI. Het doel is om in juni een eerste versie van de game af te lanceren, hopelijk met jouw hulp. Game on!
Klik hier voor meer informatie hoe je kunt bijdragen
Recent Comments