Van biopsie tot diagnose. Wat doet een patholoog precies? Dit filmpje legt het in een paar minuten uit.

Een patholoog is een onmisbare schakel in het zorgsysteem, toch hebben we als patiënt maar weinig met een patholoog te maken. Vaak weten we vaak niet eens van het bestaan van een patholoog af. Aangezien de ChangeGamers met de game die we aan het ontwikkelen zijn, juist het werkveld van de patholoog willen versterken en verbeteren, is het goed om beter te begrijpen wat een patholoog precies doet. Het wordt dan ook duidelijk welke probleem we kunnen oplossen door samen te gamen voor kankeronderzoek.

In de meest brede zin is pathologie is het bestuderen van ziekten. Het is de brug tussen wetenschap en geneeskunde. Het ondersteunt elk aspect van de patiëntenzorg, van diagnostische tests en behandeladviezen tot het gebruik van geavanceerde genetische technologieën en het voorkomen van ziekten. Binnen de kankerzorg is de patholoog verantwoordelijk voor het opstellen van de diagnose. Kortom, de patholoog stelt voor elke patiënt een advies op voor de oncoloog over de te volgen behandeling.

In deze korte film, gemaakt door University of Michigan, legt patholoog Dr. Cody Carter uit welke stappen er allemaal doorlopen worden voordat een patholoog hiertoe komt: van biopsie tot diagnose.

In de video wordt duidelijk dat het nog veel maatwerk is. Allereerst is het een kunst om het weefsel (zoals biopten, dat is weefsel van levende patiënten) te bewerken. De cellen in het weefsel komen tot stilstand doormiddel van formaline. Het weefsel is nu gefixeerd en bevroren in de tijd. Nadat het weefsel in kaarsvet is gegoten snijden analisten het stukje weefsel van enkele centimeters tot een goed geconserveerd weefselplakje van 4 duizendste millimeter dun. De cellen worden vervolgens op een glasplaatje geplakt en met een paars-roze kleurstof (Haematoxiline en Eosine) zichtbaar gemaakt voor het menselijk oog. Vervolgens kijkt de patholoog onder een microscoop of via een digitale opname op een beeldscherm, naar de vorm en ligging van de cellen.  Zo halen ze zoveel mogelijk informatie uit het beeld zoals het weefsel ooit uit de patiënt kwam. Op basis van deze informatie wordt een diagnose en een behandelplan opgesteld voor de patiënt.

Een patholoog heeft een jarenlange training nodig om de cellen en patronen te herkennen. Het identificeren van cellen heet ook wel annoteren. Annoteren is een proces waarbij informatie wordt toegevoegd aan de afbeelding van het weefsel om de inhoud ervan te verduidelijken, categoriseren, indexeren of anderszins te verbeteren. Annotaties kunnen handmatig door de patholoog of automatisch door de computer worden toegevoegd.

Dit annoteren doen pathologen heel secuur, alleen het kan, dit is wetenschappelijk bewezen, efficiënter en vele malen preciezer als ze samenwerken met een kunstmatige intelligentie. Zo’n stukje weefsel bestaat namelijk uit 1-2 miljoen cellen en we weten dat hier per individu meer belangrijke informatie uit te lezen valt. Hoe cellen ten opzichte van elkaar liggen, waar ze precies voorkomen hoe vaak en zo, is de verwachting, zijn er meer patronen die nu gemist worden. Cruciale informatie wat met behulp van een algoritme wel in kaart zou kunnen worden gebracht.

We staan nog maar aan het begin van deze revolutie. Het is nu namelijk voor het eerst mogelijk om binnen pathologie al deze cellen in kaart te brengen door technologische ontwikkelingen. Ook wel computational pathologie genaamd. Met behulp van annotaties kunnen algoritmes getraind worden, waarmee pathologen en onderzoekers tot nieuwe ontdekkingen en patroonherkenning kunnen komen. 

Alleen om daar te komen is heel veel data nodig, miljoenen annotaties, en het ontbreekt pathologen aan tijd en middelen om deze cellen in kaart te brengen. Dit remt de innovatiekracht in de pathologie. In Nederland zijn er slechts 350 pathologen en zij stellen jaarlijks ruim 150.000 duizend diagnoses op en elk jaar neemt het aantal patiënten toe. Er blijft zodoende weinig tot geen tijd over om het extra werk te doen dat het verzamelen van annotaties van ze vraagt.

Vandaar dat de game richt zich op het annoteren. Samen met een gemeenschap van spelers kunnen wij dit probleem oplossen. We kunnen miljoenen annotaties bij elkaar spelen. Dit is leerzaam en zou revolutionair zijn. Met elkaar en voor elkaar. Het is de voeding voor baanbrekend nieuwe onderzoek over hoe lichaam en ziekte precies op elkaar reageren, zoals de veelbelovende immuuntherapie voor patiënten met solide borstkanker, waar de game zich in eerste instantie op richt. Speel je mee? Game on! Klik hier om je aan te melden.

Comments are closed.